Emekli polis memuru Ramazan Kaya, 10 yıl evvel aradığı tespihi bulamayınca kendi tespihini üretmek istedi. Üretim konusunda araştırmalar yapan ve makine alan Kaya, kısa mühlet sonra üretime başladı.
Önce arkadaşından aldığı şemsiye sapını tespihe dönüştüren ve yaptığı eserin beğenilmesi üzerine işini daha da ilerleten Kaya, etrafından aldığı atıl durumdaki şemsiye, baston sapı, kolye, bileklik üzere eşyaları işlemeye başladı.
Vatandaşların atalarından kalan ve birtakım kesimleri kaybolmuş tespihleri de küçülterek tamamlayan Kaya, vatandaşların anılarının kaybolmamasını ve daha uzun yıllar saklanmasını da sağlıyor.
Emekli polis memuru Ramazan Kaya, AA muhabirine, gerilim atmak için tespih zanaatıyla uğraştığını söyledi.
İşini sevdiğini anlatan Kaya, şöyle konuştu:
“İlk gün arkadaşım bana bir modül verdi ve ben de onu tespihe çevirdim. Birinci tespihimin düzgün olmadığını biliyordum lakin kendimle gurur duydum. Daha uygun materyallerle çalışmaya başladım ve daha ileriye götürmeye karar verdim. Kullanılmayan antika nesneleri almaya başladım. Şemsiye, baston sapını sanata dönüştürmek istedim. Mesela 100 yıllık bir şemsiye bozulmuş ancak sapı duruyor. Bunlar yepyeni kehribardı ve bunları tespihe çevirmeye başladım.”
Vatandaşların yakınlarından kalan bedelli eşyaları da tespihe çevirince anısının kaybolmadığını aktaran Kaya, yaptığı işten memnun olduğunu tabir etti. Kaya, kelamlarına şöyle devam etti:
“Bir kişinin dedesinden, ceddinden bir tespih kalmış. Vakitle bu dağılmış ve elinde 11 habbe kalmış. Bunu atmak istemiyor ve atasını hatırlamak istiyor. ‘Bundan tekrar bir tespih yapabilir misiniz?’ diye bana getiriyorlar. Ben de ölçüsü ve taslağını alıyorum. Ondan küçük de olsa bir tespih yapıyorum. Adam keyifli oluyor, ‘babamın tespihi çöp olmadı, benden de çocuklarıma kalabilecek’ diyor. En hoşu vatandaşın ceddinden kalan eşyayı alıp çıkması bizim için. Vatandaşımızdan cet yadigarı tespihleri alıyoruz ve tekrar yapıyoruz. Babasının elindeki cet yadigarı tespihi alıp tekrar torunlarına bırakıyor bu da bizi keyifli ediyor.”
“SANAT KAYBOLACAKKEN TEKRAR SANATA ÇEVİRİYORUZ”
Kaya, tespihin Türk kültüründe değerli yeri olduğunu belirtti. Tespih işinde farklı çalışma ve modellerin olduğunu söyleyen Kaya, şunları kaydetti:
“Mesela nenesinden kalan kehribar bir kolye var. O gençliğindeki hasretini gidermek istiyor. Bize getiriyor ve tespih yapıyoruz. ‘Nene diyor, senin gençliğindeki kolyeyi tespih yaptırdım.’ Nenesi de çok memnun olmuş. Sanat kaybolacakken tekrar sanata çeviriyoruz. Bizler inançlı insanlarız, Allah’ın verdiği yetenek kadar bunu yapabiliyoruz. Ben ek iş olarak başlamıştım ve maddi kar beklemiyordum. Çok değerli eserler vardı onları alabilmek için de paraya gereksinim vardı. Daha hoşlarını alabilmek için satıyoruz. Her ustanın gönlünde maddi yarardan fazla yapılan yapıtın beğenilmesi vardır. İnsan yalnızca para kazanarak tatmin olmuyor. Vatandaşın gözünde o memnunluğu görünce daha uygununu yapmaya çaba ediyoruz.”
